Yudhisthira Maharaja zei: “O Vasudeva, ik breng jou mijn meest nederige eerbetuigingen. Beschrijf nu alstublieft de Ekadasi van de donkere helft van de maand Vaisakha (april-mei), inclusief haar specifieke gunsten en invloed.” Heer Sri Krishna zei: “O koning, zowel in deze als in de volgende wereld is Varuthini Ekadasi de meest gunstige en grootmoedige Ekadasi, die tijdens de donkere helft van de maand Vaisakha komt. Een ieder die volledig vast op deze heilige dag raakt bevrijd van al zijn zonden en verkrijgt blijvend al het goed geluk.
Vasten op Varuthini Ekadasi maakt zelfs een onfortuinlijke vrouw fortuinlijk. Deze Ekadasi geeft aan iedereen die het volgt, materieel geluk in dit leven en bevrijding na de dood. Het vernietigt de zonde van iedereen en redt de mensen van de ellende van reïncarnatie. Door deze Ekadasi goed te volgen, raakte koning Mandhata bevrijd. Veel andere koningen deden hiermee hun voordeel door het te volgen, zoals Maharaja Dhundhumara in de Iksvaku dynastie, die bevrijd raakte van lepra die hij als straf had verkregen van een vloek van Heer Siva. Iemand die Varuthini Ekadasi volgt, verkrijgt dezelfde verdiensten als het verrichten van strenge boetedoeningen voor 10.000 jaar. Degene die deze Ekadasi volgt, verkrijgt dezelfde verdiensten als iemand die een grote hoeveelheid goud tijdens een zonsverduistering te Kuruksetra doneert. Iemand die deze ene Ekadasi met liefde en toewijding volgt, bereikt zijn doel zowel in dit als het volgend leven.
Kortom, deze Ekadasi is zuiver en heel opvrolijkend en een vernietiger van alle zonden. Beter dan het doneren van paarden is het doneren van olifanten en beter dan het geven van olifanten is het geven van land. Maar beter dan het geven van land is het geven van sesamzaadjes en beter dan dat is het geven van goud. Toch is beter dan het geven van goud, het geven van graanprodukten, omdat alle voorvaders, halfgoden en mensen tevreden raken door het eten van graan. Er is dus geen betere geschenk dan dit in verleden, heden en toekomst.”
Het schenken van graan is heel gunstig. Eens vroeg Maharaja Yudhisthira aan Heer Sri Krishna: “O mijn Heer, kan iemand naar de hemel gaan zonder het verrichten van vuuroffers of boetedoeningen?” Heer Krishna zei:
annadau jaladas caiva
aturas ca cikftsakah
trividham svargam ayati
vina yajnena bharatah
O zoon van Bharata, degenen die graan, drinkwater of medicijnen aan de behoeftigen geven, gaan naar de hemel zonder het houden van enig vuuroffer of het ondergaan van enige boetedoening (Mahabharata).
In de B.G. 3.14 zegt Krishna ook: annad bhavanti bhutani – alle bestaande lichamen leven van voedsel. Daarom wordt er gezegd dat het schenken van granen de hoogste gift is. Vooral wanneer het voedsel prasadam is, geheiligd voedsel, met toewijding voorbereid voor en geofferd aan Heer Krishna, dan beloont het de ontvanger met bevrijding uit deze materiële wereld.
Geleerden hebben echter verklaard dat het schenken van een jong meisje in een huwelijk aan een waardige persoon gelijk is aan het geven van granen. Bovendien heeft Sri Krishna, de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, gezegd dat het schenken van koeien ook gelijk is aan het geven van granen. Echter, beter dan al deze giften is het geven van spirituele kennis aan de onwetenden. Maar al de gunsten die men kan verkrijgen door al deze daden van schenkingen te verrichten, worden verkregen door iemand die vast op Varuthini Ekadasi. O Bharata, iemand die leeft van de rijkdom van zijn dochters, lijdt een helse toestand tot de vernietiging van het hele universum. Daarom dient men heel erg voorzichtig te zijn om niet de rijkdom van zijn dochter te gebruiken. O beste der koningen, ieder huisman die de rijkdom van zijn dochter uit gierigheid neemt, die probeert zijn dochter te verkopen of die geld neemt van de man aan wie hij zijn dochter heeft uitgehuwelijkt, zo’n huisman wordt een lage kat in zijn volgend leven. Daarom wordt er gezegd dat een ieder die, als een heilige daad van gift, een meisje versierd met verschillende sieraden uithuwelijkt en die ook een bruidsschat met haar meegeeft, een gunst verkrijgt die zelfs door Citragupta, de hoofdsecretaris van Yamaraja in de hemelse planeten, niet kan worden beschreven. Dezelfde verdiensten echter kan gemakkelijk worden verkregen door iemand die vast op Varuthini Ekadasi.
De volgende dingen dienen te worden opgegeven op Dasami, de dag voor Ekadasi: eten uit bronzen borden, eten van wat voor soort urad dal dan ook, rode linzen, kikkererwten, kondo (is een graansoort die vooral door arme mensen wordt gegeten. Het lijkt op papaverzaden), spinazie, honing, in iemands anders huis eten, meer dan één keer eten en seks. Op Ekadasi zelf dient men het volgende op te geven: gokken, sporten, overdag slapen, betelnoten en zijn bladeren, tanden poetsen, roddelen, tekortkomingen zoeken bij anderen, praten met mensen die spiritueel gevallen zijn, woede en liegen. Op Dvadasi, de dag na Ekadasi, dient men het volgende op te geven: eten uit bronzen borden, urad dal eten, rode linzen, of honing, liegen, zware inspanning of zwaar werk, meer dan één keer eten, seks, scheren, olie smeren op het lichaam en in iemands anders huis eten.
Heer Sri Krishna vervolgde: “Een ieder die Varuthini Ekadasi op deze wijze volgt, raakt vrij van alle zondige reacties en keert terug naar de eeuwige, spirituele woonplaats. Iemand die Heer Janardana op deze Ekadasi aanbidt door de hele nacht wakker te blijven, raakt ook bevrijd van al zijn zonden en bereikt de spirituele woonplaats. Daarom, O koning, hij die bang is voor zijn zonden en de daaruit voortvloeiende reacties, dus voor de dood zelf, dient zeker Varuthini Ekadasi te volgen door heel strikt te vasten. Oh edele Yudhisthira, hij die hoort of leest over de heerlijkheid van de heilige Varuthini Ekadasi verkrijgt dezelfde verdiensten als het doneren van 1.000 koeien. Tenslotte keert hij terug naar huis, naar de woonplaats van Heer Visnu. Zo eindigt het verhaal van de heerlijkheden van Vaisakha-Krsna Ekadasi, of Varuthini Ekadasi uit de Bhavisya-uttara Purana.